Hunger Games
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
IndexZoekenLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggenHalt Grenor 3355hlh

 

 Halt Grenor

Ga naar beneden 
2 plaatsers
AuteurBericht
Karma

Karma


Name : Jamie
Aantal berichten : 64
Tokens : 21

Character Sheet
Characters:

Halt Grenor Empty
BerichtOnderwerp: Halt Grenor   Halt Grenor Icon_minitimevr jan 10, 2014 4:13 am

Halt Grenor
Volledige naam: Halt Cralon Grenor
Voornaam: Halt
Achternaam: Grenor
Bijnamen: //
Leeftijd: 25 Jaar
Geslacht: Man
Seksualiteit: Herterosexueel
District: 4
Straatnaam: Victor's Village
Huisnummer: 3
Baan: Mentor district 4

Telefoonnummer: 07 87339210
Dagboek: Geen
Family
[Ron Grenor] [51] [Man] [Vader]
Een oude houthakker die zijn dagen vreedzaam heeft gesleten. Omgekomen in zijn slaap.

[Era Grenor] [48] [Vrouw] [Moeder]
Een liefdevolle moeder die na het verlies van haar man, enkele dagen later in haar slaap overleed. Gerustgesteld dat haar kinderen oud genoeg waren zich nu zelf te redden.

[Dean Grenor] [20] [Man] [Broer]
Zijn vriendelijk broer waar hij nog altijd bij terecht kan.

[Roland] [?] [Man] [Huisdier]
In de arena heeft hij deze wolf ontmoet, hij had de roedel afgemaakt en deze {Toen jaarling} meegenomen als vriend. Nu nog steeds gaat deze wolf overal waar hij gaat. Het is geen gewone wolf maar gefokt door het Capitol, deze soort leeft langer dan een gewone wolf en is agressiever, toen de oorlog afgelopen was heeft het capitol de meeste afgemaakt. Soms verschijnen ze nog in grote groepen in de arena om de tributen dwars te zitten. Ze zijn ook iets intelligenter dan een normale grijze wolf.

Personality
Houdt van: Koffie, Roland, Rust, zijn broer
Heeft een hekel aan: Drukte, algemeen mensen, thee
Beschrijving: Halt is een echte brompot die je of niet uit kan staan of beste vrienden mee bent, meestal het een na het ander. Hij reageert kortaf maar zal je wel alles leren wat je nodig hebt en al met al kan je er een goed gesprek mee hebben. Dankzij de hunger games heeft hij iets overgehouden waardoor hij gek lijkt, terwijl dat gene hem juist zo interessant maakt.

Appearance
Lengte: 1.80
Gewicht: 70
Huidskleur: Blank
Haarkleur: Bruin
Oogkleur: Donker bruin, bijna zwart.
Bouw: Breed, gespierd
Kleding: Simpel, donker
Extra: Hij heeft vele littekens in zijn nek en een opvallende bij zijn slaap.
Faceclaim: //

Op het eerste gezicht is Halt een persoon die je niet in een donker steegje tegen wilt komen. Hij ziet er al uit dreigend uit als een onguur typ. Ondanks dat alles zijn zijn kleren comfortabel. Zijn ogen hebben de kille blik van zijn wolf overgenomen maar kunnen zeker warm stralen als hij eens lacht.
Vaardigheden


[Vuur maken] 0
[Hout hakken] 0
[Vissen] 2
[Camoufleren] 1
[Knopen maken] 0
[Zwemmen] 1
[Jagen] 0
[Sluipen] 0
[Dieren kennis] 0
[Planten kennis] 0
[Bouwen] 0
[Mechanica] 0
[Zweep] 0
[Boogschieten] 0
[Speer werpen] 1
[Messen werpen] 0
[Zwaard vechten] 2
[Vechten] 3

Verleden

Halt is opgegroeid in District 4 als visser, zoals de meeste in dit district. Hij was altijd al een buitenbeen en ging nooit veel met leeftijdgenoten om. Zijn geduld was snel op bij het leren van knopen leggen of netten strikken dus werd hem de drietand toegereikt. Ze leerden hem die te gebruiken bij het doden van de grotere rivierbewoners. Op deze manier verdiende hij goed en werd hij vooral met rust gelaten. Ondanks zijn voorkeur naar rust was hij altijd blij met het gezelschap van zijn jongere broer, die wel de kunst van knopen leggen leerde. Zo sleet hij zijn jeugd aan het water met zijn familie. Tot aan de reaping. Het was de 25e honger spelen. Een kwartaaljaar. Er waren al vele jaren vooraf gegaan en hij had de kans dat hij dit jaar, op zijn 17e, getrokken werd zo goed als buitengesloten. Hij maakte zich nog enkel zorgen over zijn broer, die zijn eerste spelen meemaakte. De kans voor hem was nog kleiner maar hij gaf gewoon te veel om hem om zich er niet zorgen over te maken. Bij de trekking was het stil, zoals altijd. Het eerste geluid was de naam van de vrouwelijke tribuut. De naam schalde over het plein tot het niks meer dan een gedempt gefluit was in de wind.

Het was een vreemde naam, een die voor hem niet gekoppeld werd aan een gezicht. Toch voelde hij een soort berouw toen de jonge vrouw het podium op stapte. De tweede stilte viel, een kleinere dan de gene ervoor maar een even zwaar effect. Nog een naam, een vlaag van herkenning schoot door hem heen. Het was de zijne. Halt Grenor was de naam die vervloog in de wind. Hij was nu ten dode opgeschreven. Naast hem stapte de mensen van hem weg, alsof zijn ongeluk op hun over kon springen. Enkele seconde bleef hij staan terwijl hij door de stilte heen drong met zijn voetstappen die steeds weerklonken tegen het losse steen. Waarom voelde hij geen berouw toen hij het stadia van zijn einde betrad? Zijn gedachten gingen terug naar de winnaars van vooraf gaande jaren, die spraken meestal over een doel dat hun er doorheen had gesleept. Hij had geen doel. Geen rede. Er was geen nut om hem nu niet te laten sterven in die arena. Terwijl hij daar, onbreekbaar op het houten podium stond, stonden zijn zwarte ogen vastberaden. Hij had een rede, een die niemand voor hem ooit heeft uitgesproken; hij had simpel weg nog geen behoefte aan de dood. Naast hem stond de vrouw op breken, al had hij een licht gevoel van medelijden liet hij dat nog merken, nog zou het ooit laten merken dacht hij bij zichzelf. Ze namen afscheid van hun geliefde en vertokken naar het Capitol. De mentoren waren soms hard, soms met medeleven. Halt hielt zich in bij de trainingen en hielt zelfs zijn district genoot wijs dat hij nergens echt goed in was. Maar hij kon vechten met een drietand, bijl en zwaard. Een drietand en bijl leken veel op elkaar in de omgang en hij had een aangeboren vaardigheid voor het zwaard. Ook was hij grootgekomen met villen villen, dus was zijn techniek verfijnt en was zijn pols soepel. Het vecht gedeelte kon hij maar je moest niet vechten,je moest overleven. Hij leerde de basis overlevings dingen en hielt zich dom tot hij zijn vaardigheden moet laten zien aan de gamemakers. Lang stond hij te twijfelen of hij alles moest laten zien of zich op de achtergrond te houden. Hij koos toen hij de zwaar metalen deuren openende en de zaal binnentrad. Met een 6 kwam hij er vanaf, hij had zich ingehouden maar toch was een 6 duidelijk genoeg dat hij wel wát kon.

De laatste dagen gingen snel en hoe graag hij ook wou zeggen dat hij gevoelloos was gebleven deze dagen, had hij een vriend gemaakt. Ze konden het met elkaar vinden en leken het zelfde van karakter. Beiden hoopte dat hun elkaar niet af moesten maken. Hij was dus vrienden met de mannelijke tribuut van district 7 en de band tussen de vrouwelijke tribuut van zijn district was ook niet het zelfde gebleven. Ze hadden elkaar leren kennen, vrienden waren ze niet, dat kon niet in zo’n situatie maar meer had hij niet van thuis.
De eerste dag in de arena. Hij zou gaan vluchten, weg van de hoorn. Maar toen hij naar boven werd geduwd, en de arena zag leek zijn hart te stoppen. Ze zaten in een ondiepe stenen kuil. Er leek water naar binnen te stromen dus maakte hij zich klaar om te gaan zwemmen als hij de kuil uit kwam. Misschien wel niet, zou hij gelijk klaar zijn, gelijk sterven. Maar dat was nu zijn minste zorg, voor sterven moest je geen plan maken. Hij herhaalde tegen zichzelf dat hij ging rennen. Een gong klonk, een stem schalde door de omgeving maar hij luisterde niet, hij rende. Zonder te weten wat hem er toe gedwongen had was hij naar de hoorn gerent. Hij griste een tas mee en het eerste ding dat op een wapen leek. Het ging automatisch. Rennen, pakken, duwen, weg. Niemand had aandacht aan hem besteed, ze dachten hem later te kunnen wegwerken. Voor hem was het best. Hij klom uit de kuil en waadde zich door het ondiepe water dat daar op hem wachtte. De beginplaats zou over een paar dagen overstromen, daar leek het anders op. Eenmaal eruit drong hij door een loofbos, gevuld met leven. Verder weg bekeek hij zijn buit. In de tas zaten basis overlevingsdingen zoals een fles, voor een kwart gevuld, en gedroogd vlees. Genoeg voor een paar dagen, voedsel dan, water was een grotere zorg. Nu het wapen. Geërgerd bekeek hij het, het was zo ver het oog reek niks meer dan een harthouten stok, iets hoger dan hemzelf. Na er wat mee op de grond getikt te hebben zag hij hoe een lang mes uit een gleuf kwam, een zeis. Hij had nog nooit met een zeis gevochten. Tot op het moment niet eens vastgehouden. Ik ben verdoemt, waren zijn gedachten toen hij alles bij elkaar greep en verder begon te lopen.

De dagen in de arena waren voor hem meer overleven dan vechten, zoals hij had voorspeld. In al die tijd waren velen gesneuveld maar hij vertikte het om te kijken wie nog leefde of niet. Die informatie zou hem niet helpen. Het was op de 7e dag dat hij iemand doodde, een beroeps kwam op zijn pad. In de dagen van rond dalken had hij met de zeis gejaagd en was erachter te komen dat de efficienste manier van ermee te doden onthoofden was. Dat was ook de dood die de beroeps bij hem trof. Het gevecht had tot de middag geduurd en had hem afgemat. Hij at de restjes van een konijn op en dronk wat lauw water. Een schelle kreet drong door de lucht en sneed in zijn oren, hij herkende het als dat van een stervend dier. Pas toen hij het lijk vond, duidelijk geen dier maar een mens was hij al het territorium van de moordenaars. Hij kende wolven, grote varianten van de hond in zijn ogen. Maar deze waren gefokt door het Capitol. Doordat ze langer leefde waren ze langer in de bloei van hun leven, en langer op hun best. Ze waren gefokt op moordlust en intiligentie waardoor ze liever doodde dan af te wachten of het hun doodde. De wolven hadden hem aangevallen en hij had ze allen gedood op twee na. Een mat bruine moeder wolf met een grijs jong. De moeder vertrouwde hem en met het gezelschap van twee nieuwe levens trok hij verder. De moeder hielp met jagen en gaf Halt de resten van hun prooi.

Op de laatste dag waren er nog drie over. Halt had besloten verder te trekken en werd begroet door een laatste kreet. De stem was naar genoeg bekent. Het instinct van de moeder wolf drong haar tot actie toen die zich uit de bossen wierp en de vreemde aanviel, haar dood was snel. Hij sprak tegen het wolven jong dat het in de bossen moest blijven en ging gewapend met zijn zeis het bos uit. Aan de voeten van zijn vriend uit district 7 vond hij twee lijken. Die van de wolvin en die van de vrouw uit zijn district. Beiden waren strijdend geëindigd, een waardige dood in zijn ogen. De ogen van zijn vriend waren dof, dierlijk zelfs. Toch leken ze uit spijt te spreken. Halt liep naar zijn vriend toe en stak naast hem zijn zeis in de grond. De jongen tegenover hem deed hetzelfde met zijn zwaard, niet weten wat Halt van plan was, maar vertrouwend op de zachte blik in diens ogen. Even slikte hij en omhelsde Halt zijn vriend. Toen hij zich terugtrok keek hij niet verbaast toen hij in de hand van zijn vriend een dolk aan trof. Doden was niet zijn plan, maar je was de eerlijkheid niet zeker. Hij begreep die gedachten van zijn vriend goed, helemaal toen hij zijn zeis uit de grond trok en zijn blik verstrakte. Dit werd het einde van een van de twee. Hun omgeving was een ander punt. Het was een strook onvruchtbaar land aan de rand van een ravijn. Aan de rand van het bos, achter de oud bewoner van District 7 lagen de levenloze lijken. Halt deed de eerste zet. Hij haalde uit naar de jongen die de slag pareerde met zijn zwaard. Het geluid van metaal op metaal vulde de omtrek wederom met een teken van leven. Wonden begonnen te komen op beiden partijen toen de tegenstander een fatale fout maakte. Hij stapte naar voren. Halt haalde uit met zijn zware zeis en reet de nek door midden. Er volgde twee doffe klappen, een van het lichaam en een van hoofd die op de aarde vielen. De hovercraft kwam al aan toen Halt zijn wapen aan de kant gooide en het zwaard van zijn oude vriend opraapte. Hij keek er naar en pakte het wapen van het meisje, een drietand. Ook trok hij het mes uit het lijk van de wolf. Met de drie wapens in de hand liep hij naar het ravijn en dacht er kort aan om zich erin te storten. Maar daar had hij niet voor gevochten. De wapens liet hij in het diepen vallen waarna hij zijn eigen zeis greep en op de plek waar hij aan het ravijn had gestaan in de grond stak. Het rode bloed van verraad droop er vanaf en verkleurde de grond eronder. Een ladder viel naar beneden toen hij iets naast zich voelde. De jaarling. De wolf zat even grimmig naast hem en keek omhoog, zijn ogen leken naar hem te spreken. Je gaat me hier toch niet achterlaten? Hij zuchtte en pakte de wolf op, op zekere zin blij met de mentale steun die die vriend bracht. Met de wolf onder zijn armen geklemd pakte hij de ladder vast, die gelijk hem verdoofde. Vaarwel Roland. Sprak zijn gedachten. Zijn vriend, nu gesneuveld, droeg de naam Roland. Hij werd ineens wee herinnerd aan de wolf onder zijn arm. Toen hij in de hovercraft zat en het dier weg had gezet keek hij hem aan. ‘Wat denk je van Roland?’ Een brommend geluid dat hij als een ja opvatte was de bevestiging op de naam van de wolf. Nu pas drong tot hem door dat hij de winnaar was, dat hij nog leefde. Dat hij zou blijven leven. Op dat moment werd alles wazig en raakte hij de koude bodem van het voertuig.

De tijd was verloren zoals die in arena hem ook verlaten had, het enige dat het er toe deed was het zijn hart klopte. En het warme gevoel van een slapend lichaam naast de zijne. Lang bleef hij zo nog liggen, ongeroerd, niet willend de wolf te wekken. Pas toen iemand naar binnen kwam en de woorden ‘Je hebt gewonnen’ uitsprak bewoog hij. Hij ging rechtop zitten en keek zijn mentor zonder emotie aan. ‘Ik zei toch dat ik niet ging sterven’

Terug naar boven Ga naar beneden
Northern Lights
Administrator
Northern Lights


Name : Linn
Aantal berichten : 207
Tokens : 20

Character Sheet
Characters:

Halt Grenor Empty
BerichtOnderwerp: Re: Halt Grenor   Halt Grenor Icon_minitimedi jan 14, 2014 9:55 am

Geaccepteerd!
Welkom op Hunger Games en veel plezier in de RPG!
Terug naar boven Ga naar beneden
https://hungergames.actieforum.com
 
Halt Grenor
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Hunger Games :: I N C H A R A C T E R :: Citizens :: District 4-
Ga naar: