Miles Coleman

Volledige naam: Miles Coleman Voornaam: Miles Achternaam: Coleman Bijnamen: / Leeftijd: 17 Geslacht: Man Seksualiteit: Hetro District: District 3 Straatnaam: Harkins Way Huisnummer: Baan: Technicus Telefoonnummer: / Dagboek: /

[ Luke Coleman ] [ 45 ] [ Man ] [ Vader ]
Luke is geen slechte vader. Het is niet dat hij zijn zoon haat, of dat hij er geen tijd mee wil doorbrengen. Zijn werk staat het gewoon niet toe. Iedere dag moet hij van s'avonds laat tot s'morgens vroeg werken om genoeg geld te verdienen om zijn familie te onderhouden. Hij heeft wel vaker verwijten te horen gekregen van Miles want de jongen denkt dat zijn ouders gewoon niet om hem geven. In feiten willen ze gewoon het beste voor hem. Daarom dat ze zo veel werken.

[ Kim Coleman ] [ 40 ] [ Vrouw ] [ Moeder ]
Kim is net iets vaker thuis dan haar man, daarom dat de relatie met haar zoon net iets beter is. Het is niet geweldig, maar in ieder geval beter. Ook zij moet zeer veel werken. Als het niet op het werk zelf is dan is het wel thuis, want ook dat moet ze onderhouden.

Houdt van: Werken, bezig zijn, sporten/trainen
Heeft een hekel aan: Geweld, pesten, donker/nacht, appels, stilzitten
Beschrijving:

Miles is een zeer vriendelijke jongen. Iemand die behulpzaam is, veel geduld heeft met alles en tevens ook een goed stel hersenen heeft. Je zal hem haast niet kwaad kunnen kunnen krijgen maar op sommige momenten kan hij gewoon over gevoelig zijn. Hij kan totaal niet tegen uitlachen of pesten en al helemaal niet tegen geweld. Het zijn gewoon drie elementen die je niet tegen hem wilt gebruiken want voor je het weet slaat Miles helemaal om. Van zijn vriendelijkheid is dan niets te zien, hij zal niet meer om andere geven en ook zijn geduld lijkt te verdwijnen. Het is alsof er een totaal andere persoon voor je staat. Zelfs zijn houding veranderd.
Dit komt omdat een totaal andere persoonlijkheid het van hem overneemt. Een persoonlijkheid die meedogenloos is, met niemand rekening houd en totaal geen schrik heeft om bloed in het spel te gooien. Deze persoonlijkheid zal echter alleen maar in actie schieten wanneer dat Miles is gevaar is, gepest wordt of wordt uitgelachen. De dubbelpersoonlijkheid van Miles is ontstaan omdat hij zichzelf niet kon beschermen tegen het pestgedrag van de andere kinderen. Hij durfde er niet tegen in te gaan en het gepest werd als maar erger tot het uiteindelijk stopte. Het stopte vlak nadat Miles een tweede persoonlijkheid had ontwikkeld. Hij was het pest gedrag beu geweest maar durfde er niets tegen te doen.

Lengte: 1,78 m
Gewicht: 74 kg
Huidskleur: Blank
Haarkleur: Bruin
Oogkleur: Bruin
Bouw: Lichte spierontwikkeling
Kleding: Hij zal altijd een hemd aan hebben en nooit geen t-shirt. Miles vindt dat het niet goed zit en draagt het gewoon niet graag. Vandaar dat hij altijd een hemd aan heeft. Voor de rest draagt hij jeans broeken.
Extra: Zoals littekens, tattoo's etc. /
Faceclaim: Shiloh Fernandez

Miles heeft een vrij spits gezicht maar één dat bijna altijd een vriendelijk indruk nalaat. Voor zijn leeftijd is hij normaal gebouwd, maar dankzij zijn training beginnen zich er wel meer spieren te ontwikkelen. Zijn bruine haar lijkt om sommige momenten een eigen leven te leiden want het gebeurt wel vaker dat het er warrig bij ligt en hij het niet goed kan leggen. Voor de rest heeft hij nog vrij kleine bruine ogen.



[Vuur maken] 0
[Hout hakken] 0
[Vissen] 0
[Camoufleren] 0
[Knopen maken] 0
[Zwemmen] 2
[Jagen] 0
[Sluipen] 0
[Dieren kennis] 0
[Planten kennis] 0
[Bouwen] 0
[Mechanica] 3
[Zweep] 0
[Boogschieten] 0
[Speer werpen] 0
[Messen werpen] 3
[Zwaard vechten] 0
[Vechten] 2

Miles is nooit de persoon geweest die goed in een groep heeft gelegen. Vaak was hij het buitenbeentje en degene die altijd het slachtoffer was van pesterijen. Thuis was het ook niet beter want zijn beide ouders waren er bijna nooit voor hem. Ze moesten altijd werken en waren enkel thuis wanneer dat Miles zelf op school zat. Het was niet de makkelijkste perioden voor de jongen geweest want het pesten op school werd alleen maar erger. Eerst was het enkel met woorden, maar uiteindelijk begon het ook fysiek te worden. Hij kwam wel vaker thuis met blauwe plekken maar ook dat werd erger. Er kwamen wonden bij en één keer was zijn arm zelfs gebroken geweest. Dat was misschien wel de laatste druppel want de dag nadien, toen de pestkoppen weer begonnen was het niet de onzekere Miles die voor hen had gestaan maar wel iemand totaal anders. De jongens hadden nog maar twee zinnen weten uit te spreken of ze hadden beide al een vuist in hun gezicht gekregen. Maar een half uur na dat voorval was Miles weer helemaal zichzelf. Terug onzeker en vriendelijk, maar iedere keer dat de pesters hem wat wouden doen veranderde hij weer. Zo kwam het dat hij niet de meeste vrienden had maar wel zeer veel vijanden. Vele stopten echter wel met het pesten, maar sommige bleven doorgaan, ten kosten van hun eigen gezondheid. Sommige mensen leren het namelijk nooit niet.

Ondertussen werd de kans dat hij in de games kwam ook alleen maar groter. Zijn naam kwam vaker in de bokaal en het was geen fijne gedachten. Hij wist dat als hij in de spelen zou komen dat hij zou sterven. Gewoon omdat hij niet sterk genoeg was. Vandaar dat hij is gaan trainen. Wekelijks gaat hij in het bos trainen of gewoon thuis. Het is niet zo dat hij graag in de spelen zou komen te zitten, maar hij wilt gewoon kans maken om te winnen en te overleven. Ook al had hij niet het beste leven, hij had nog steeds geen doodswens.