Onze voorouders waren hebzuchtige mensen, niet nadenkend over wat ze de wereld aandeden en in welke wereld ze hun nageslacht achterlieten. Zij dachten niet na over onze natuur, bossen werden op hoog tempo gekapt, dorpen werden steden die als maar groeiden. Er kwamen steeds meer mensen, steeds meer fabrieken de onze lucht vervuilde. Langzaam aan putten de mensen de wereld uit, en uiteindelijk, ongeveer 100 jaar geleden, gebeurde het. Grote rampen, zoals orkanen, vloedgolven en aardbevingen, overvielen ons. Velen van ons stierven, enkelen bleven over. Zij gingen naar het enige stukje land dat nog veilig was; het westen van Noord-Amerika. Hier stichtten wij Panem, met hun 12 districten en het Capitool dat de leiding had. Zo leefden wij 50 jaar voort, tot de donkere dagen aan bod kwamen. De districten kwamen in opstand, ze wilden niet meer leven onder de tirannie van het Capitool; maar ze verloren. En sindsdien wordt er ieder jaar een Spelen gehouden.
Welkom in Panem!
We bevinden ons nu in het Jaar 156. Het is winter in Panem, dat betekent dat het buiten koud is en eten schaars is. We hebben al 32 Spelen achter de rug en de 33ste Spelen staat alweer voor de deur.